Wraz z lichenologami z Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach oraz z Uniwersytetu Gdańskiego dokonaliśmy próby identyfikacji mechanizmów ekologicznych kształtujących wzorce współwystępowania 313 gatunków porostów w Puszczy Białowieskiej, biorąc pod 19 cech funkcjonalnych oraz ich rozmieszczenie w 6 zbiorowiskach leśnych, na 14 gatunkach drzew oraz na 10 różnych substratach. Wykazaliśmy, że w grądzie subkontynentalnym oraz w łęgu jesionowo-olszowym najważniejszym mechanizmem kształtującym skład gatunkowy porostów była dyferencjacja nisz realizowanych, gdzie jesion pospolity i grab zwyczajny (a w ich obrębie kora oraz gałęzie drzew żywych i martwych), zidentyfikowane zostały jako forofity o największej różnorodności funkcjonalnej porostów. W zbiorowiskach borowych, głównym mechanizmem kształtującym współwystępowanie porostów było filtrowanie siedliskowe, wyrażone w niskich wartościach bogactwa funkcjonalnego i funkcjonalnej dyspersji, wskazując na niższe zróżnicowanie nisz realizowanych porostów oraz mniejszą różnorodność specyficznych mikrosiedlisk w porównaniu do lasów liściastych.
Więcej szczegółów i praca pod linkiem:
https://authors.elsevier.com/c/1bRVn1L~GwOHRW