Wraz z dr hab. Anną Orczewską (Uniwersytet Śląski w Katowicach) i dr Marcinem Dyderskim (Instytut Dendrologii PAN) sprawdziliśmy, jak różne mechanizmy ekologiczne (zróżnicowanie niszowe, konkurencja międzygatunkowa i filtrowanie siedliska) kształtują kompozycję funkcjonalną dobrze zachowanych łąk trzęślicowych. Wykazaliśmy, że głównym mechanizmem warunkującym współwystępowanie całej grupy gatunków typowych dla łąk trzęślicowych jest wysoka dyferencjacja nisz realizowanych (oraz niskie filtrowanie siedliskowe). Wysokie znaczenie tego mechanizmu może wskazywać na dużą zmienność różnych sposobów wykorzystania zasobów środowiska przez pojedyncze gatunki. Ponadto, za ważny mechanizm pozytywnie wpływający na występowanie gatunków typowych dla łąk trzęślicowych można uznać niski poziom konkurencji międzygatunkowej. W świetle naszych wyników, ochrona dobrze wykształconych łąk trzęślicowych powinna koncentrować się przede wszystkim na poziomie zbiorowisk i utrzymaniu kompleksu specyficznych warunków mikrosiedliskowych.
Link do pełnej wersji artykułu: https://doi.org/10.1111/jvs.12983