Wraz z dr Anną Łubek (Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach) oraz prof. Martinem Kukwa sprawdziliśmy, w jaki sposób różne poziomy organizacji ekosystemu leśnego Puszczy Białowieskiej (poziom substratu, forofita i zbiorowiska leśnego) kształtują różnorodność funkcjonalną porostów. W naszej pracy scharakteryzowaliśmy wzorce rozmieszczenia cech morfologicznych, anatomicznych oraz opisujących zdolności do produkcji metabolitów wtórnych, jak również oceniliśmy stopnie specjalizacji cech porostów w stosunku do każdego z trzech badanych poziomów organizacji ekosystemu. Zaobserwowaliśmy, że rozmieszczenie określonych kombinacji cech funkcjonalnych porostów najsilniej kształtowane było przez typ substratu, w stosunku do którego cechy charakteryzowały się największymi stopniami specjalizacji. Wykazaliśmy również, że cechy związane z rozmnażaniem płciowym i bezpłciowym mykobiontów charakteryzowały się najwyższym stopniem specjalizacji do wszystkich trzech analizowanych poziomów organizacji ekosystemu. Z drugiej strony, typ plechy, pigmentacja askospor oraz zdolności do produkcji zlichenizowanych diaspor , tj. sorediów i izydiów były cechami, dla których wykazaliśmy najniższe stopnie specjalizacji do występowania na określonym substracie, gatunku drzewa oraz w zbiorowisku leśnym. Wyniki naszej pracy przyczyniają się do lepszego poznania roli struktury ekosystemu leśnego w kształtowaniu wzorców występowania specyficznych kombinacji cech, jak również różnorodności funkcjonalnej porostów. Praca ukazała się na łamach czasopisma Forests (https://doi.org/10.3390/f12040485).
Aktualności